.خیلی وقته که می‌خوام بنویسم از خیلی چیزها، از خیلی افراد، از خیلی دوستان و از خیلی رفتارها. از خودم، از فردی، از دوستی و از معلمی... ولی مثل این‌که فکر را تاب اندیشیدن و دست را توان نوشتن نیست

تا از دیده شدن واهمه داشت و از خوانده شدن بیم، آسمان همین رنگی است.

آخر هفته‌ها از نا نوشته‌ها خواهم نوشت و از ناگفته‌ها خواهم گفت.

امیدوارم ببیند هر آن‌کس که باید دید و بخواند هر آن کس که باید خواند.